Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι μια πολύ συνηθισμένη πάθηση της οσφυϊκής μοίρας και αποτελεί την πιο συχνή αιτία πόνου στα άνω και τα κάτω άκρα. Κάποιες φορές βέβαια μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες μοίρες της σπονδυλικής στήλης.

Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σπονδύλους και λειτουργεί σα μαξιλαράκι ώστε να απορροφά τους κραδασμούς της σπονδυλικής στήλης και να διευκολύνει την κίνηση. Η κυριότερη αιτία δημιουργίας μιας κήλης είναι η έντονη πίεση που ασκείται λόγω κάποιας απότομης κίνησης, αλλά και η ηλικία.

Όταν φθαρεί ο δίσκος, δημιουργείται η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία αναπτύσσεται σχεδόν πάντα στο οπίσθιο- έξω τμήμα του καναλιού του νωτιαίου μυελού. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι νεαρά άτομα, αν και εμφανίζεται και στη μέση και μεγάλη ηλικία.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου τις περισσότερες φορές οφείλεται σε κάποια άτσαλη κίνηση, όπως λανθασμένος τρόπος άρσης βάρους, απότομη στροφή ή κάμψη της μέσης ή στην πάροδο των χρόνων. Αναλυτικότερα οι παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:

1. Η κακή στάση του σώματος: Η κακή στάση του σώματος, ο λανθασμένος τρόπος άρσης βάρους και σκυψίματος και οι επαναλαμβανόμενες απότομες στροφές προκαλούν πίεση στους δίσκους
2. Ο τρόπος ζωής: Η έλλειψη σωματικής άσκησης, το υπερβολικό βάρος, το κάπνισμα αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες και οδηγούν στη δημιουργία κήλης
3. Η ηλικία: Με την πάροδο των χρόνων οι δίσκοι αλλοιώνονται και μπορεί να δημιουργηθούν κήλες.

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου λοιπόν είναι αποτέλεσμα πίεσης που ασκείται στην περιοχή του μεσοσπονδυλίου δίσκου, τον ινώδη δακτύλιο, από το μαλακό κεντρικό τμήμα του δίσκου, τον πηκτώδη πυρήνα.

Η πίεση στον ινώδη δακτύλιο μπορεί να προκαλέσει τη ρήξη του και κατά συνέπεια την απελευθέρωση φλεγμονωδών χημικών παραγόντων. Αυτοί οι φλεγμονώδεις χημικοί παράγοντες, προκαλούν έντονο πόνο. Για το λόγο αυτό η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων συνιστάται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Τι συμπτώματα παρουσιάζει η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Τα συμπτώματα που παρουσιάζει η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι ο πόνος στη μέση και το πόδι, ο περιορισμός της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης, ειδικά κατά την κάμψη, καθώς και  η αδυναμία και το μούδιασμα του ποδιού.

Πιο αναλυτικά, ό πόνος μπορεί να γίνει χρόνιος και να επιδεινώνεται με το βήχα ή το φτέρνισμα. Πολλές φορές υπάρχει μυϊκός σπασμός ή και κράμπα στη μέση.

Ακόμα, δεν είναι σπάνιο η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου να προκαλεί τη λεγόμενη ανταλγική σκολίωση, δηλαδή το στράβωμα του σώματος από τη μια μεριά κατά την όρθια στάση, εξαιτίας της ακούσιας προσπάθειας του/της ασθενούς να απομακρύνει τη νευρική ρίζα από το σημείο του μεσοσπονδύλιου δίσκου, καθώς αυτός την πιέζει και προκαλεί τον πόνο.

Πώς διαγιγνώσκεται η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου διαγιγνώσκεται με το ιατρικό ιστορικό του/ της ασθενούς, με μια απλή κλινική εξέταση της μέσης και των κάτω άκρων και με τη μαγνητική τομογραφία. Κατά την κλινική εξέταση ελέγχεται η λειτουργικότητα, κινητικότητα και τα αντανακλαστικά των κάτω άκρων.

Ποιες είναι οι θεραπείες για την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Οι περισσότερες θεραπείες για την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι συντηρητικές και δεν απαιτείται χειρουργική παρέμβαση. Αφού ο γιατρός αξιολογήσει την κατάσταση και τη βαρύτητά της, θα καθοριστεί με ακρίβεια η θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθηθεί. Στη συντηρητική θεραπεία, που είναι και ο συνηθέστερος τρόπος αντιμετώπισης της κήλης, περιλαμβάνονται τα εξής:

1. Η ανάπαυση: Η ανάπαυση στο κρεβάτι αποφορτίζει τη σπονδυλική στήλη, θα πρέπει όμως να μην διαρκεί παραπάνω από 48 ώρες, καθώς μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, όπως θρόμβωση του αίματος στις φλέβες των ποδιών.
2. Η φαρμακευτική αγωγή: Η φαρμακευτική αγωγή στηρίζεται στη χορήγηση αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών φαρμάκων σε συνδυασμό τις περισσότερες φορές με μυοχαλαρωτικά. Ο συνδυασμός τους καταπολεμά τον πόνο, περιορίζοντας τα χημικά παράγωγα που προκαλεί η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη ρίζα του νεύρου.
3. Άσκηση: Η άσκηση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό παράγοντα για την αποθεραπεία, αλλά και την πρόληψη της κήλης. Η γυμναστική ενδυναμώνει τους μύες, αλλά θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε ποια περίοδο ασκούμαστε. Καλό είναι σε περίοδο έξαρσης του πόνου να αποφεύγονται οι ασκήσεις και να ξεκινούν όταν ο πόνος έχει μειωθεί.
4. Η φυσικοθεραπεία
5. Ο βελονισμός

Φυσικοθεραπεία

Για την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου σχεδιάζεται από το φυσικοθεραπευτή σας ένα πλάνο φυσικοθεραπείας, το οποίο φυσικά είναι διαφορετικό σε κάθε ασθενή και εξαρτάται από τα αίτια και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων τους.

Το κυριότερο μέσο της φυσικοθεραπείας σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η κινησιοθεραπεία, δηλαδή ειδικές ασκήσεις για τη συγκεκριμένη κάθε φορά πάθηση. Αυτές οι ασκήσεις ενδυναμώνουν τους μύες και του διατείνουν, αλλά έχουν και μηχανική επίδραση πάνω στην κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, μέσω του συστήματος Mc Kenzie, προσφέροντας έτσι μηχανικό πλεονέκτημα στην αποκατάστασή της.

Η φυσικοθεραπεία έκτος από τις ασκήσεις αυτές χρησιμοποιεί και άλλα μέσα για την αντιμετώπιση της κήλης, όπως τη θερμοθεραπεία ή τη κρυοθεραπεία, τις διαθερμίες, τους υπερήχους, την ηλεκτροθεραπεία, τα TENS κ.α.

Βελονισμός

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να αντιμετωπιστεί με το βελονισμό και μάλιστα να αποκατασταθεί η υγεία του/της ασθενούς στην αρχική της κατάσταση. Με το βελονισμό καταπολεμάται ο πόνος, η φλεγμονή και οι δομικές ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.

Η επίδραση του βελονισμού είναι τοπική, στις νευρικές απολήξεις της περιοχής, και συστηματική, στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του πόνου. Ακόμα με το βελονισμό αποκαθίσταται η φυσιολογική κίνηση, καθώς έχει και εξισορροπητική δράση

Χειρουργική αντιμετώπιση

Η χειρουργική αντιμετώπιση της κήλης συνιστάται μόνο σε περίπτωση όπου η συντηρητική αγωγή έχει αποτύχει και ο πόνος εξακολουθεί ή αν υπάρχουν στοιχεία νευρολογικής βλάβης, όπως αδυναμία των μυών των κάτω άκρων.

Η χειρουργική επέμβαση που εφαρμόζεται είναι η δισκεκτομή και στόχος της είναι η αποσυμπίεση του νεύρου και η ανακούφιση από τα συμπτώματα. Στη δισκεκτομή αφαιρείται το κομμάτι του δίσκου που πιέζει το νεύρο και έτσι απελευθερώνεται.

Πώς προλαμβάνεται η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να προληφθεί αν ακολουθούμε τις παρακάτω πολύ απλές οδηγίες:

1. Η καθημερινή ήπια σωματική άσκηση: Με την καθημερινή άσκηση ενδυναμώνονται οι μύες του κορμού, οι οποίοι σταθεροποιούν και υποστηρίζουν την σπονδυλική στήλη και επιβραδύνεται η διαδικασία γήρανσης του μεσοσπονδυλίου δίσκου
2. Η διατήρηση του σωστού σωματικού βάρους: Το σωματικό βάρος θα πρέπει να διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα, καθώς το παραπάνω βάρος επιβαρύνει τους μεσοσπονδυλίους δίσκους και τις αρθρικές επιφάνειες των σπονδύλων με τις επιπλέον πιέσεις που τους ασκεί.
3. Η διατήρηση της σωστής στάσης του σώματος: Με τη σωστή στάση του σώματος μειώνεται η πίεση που δέχονται οι σπόνδυλοι και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Η πλάτη θα πρέπει να διατηρείται σε ευθεία θέση όταν βρισκόμαστε σε καθιστή στάση, ειδικά όταν είμαστε αναγκασμένοι να παραμένουμε έτσι για πολλή ώρα.
4. Η διακοπή του καπνίσματος: Το κάπνισμα προκαλεί βλάβες στην κυκλοφορία του αίματος και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων στη σπονδυλική στήλη και κατά συνέπεια κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου.