Σκλήρυνση κατά πλάκας
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία χρόνια, εκφυλιστική ασθένεια, στην οποία τα καλύμματα των νευρικών κυττάρων που είναι υπεύθυνα για τη μεταφορά των πληροφοριών, σε εγκέφαλο και σπονδυλική στήλη, καταστρέφονται. Αυτή η κατάσταση έχει σαν αποτέλεσμα τα μέρη του νευρικού συστήματος να δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν, δηλαδή η σύνδεση μεταξύ εγκεφάλου και αισθητηρίων οργάνων σταδιακά χάνεται. Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται σε άτομα ηλικίας 25-40, ενώ οι αιτίες πρόκλησής της δεν έχουν αποσαφηνηστεί.
Τα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν:
- Διαταραχές κίνησης και βάδισης
- Μυοσκελετικό πόνο
- Σπαστικότητα
- Διαταραχές ουροδόχου κύστης
- Προβλήματα όρασης
- Μυϊκή αδυναμία
Θεραπεία
Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε οριστικά την σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι θεραπείες στοχεύουν στην πρόληψη των κρίσεων και την βελτίωση των λειτουργιών μετά από αυτές. Εκτός από την φαρμακευτική αγωγή οι περισσότεροι ασθενείς ακολουθούν και πρόγραμμα φυσικοθεραπειών.
Φυσικοθεραπεία
Με την επίσκεψη στο ιατρείο ο φυσίατρος θα καταγράψει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ασθενής και θα ελέγξει την κινητικότητα, την αισθητικότητα, την δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης και πιθανά προβλήματα κατάποσης του ασθενούς. Σκοπός του προγράμματος φυσικοθεραπείας είναι η αναστολή της επιδείνωσης και της εξέλιξης της πάθησης καθώς και η βελτίωση της κινητικότητας του ατόμου.
Σε αυτά τα πλαίσια δημιουργείται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης που στοχεύει:
- Στην καλύτερη κίνηση
- Στην μυϊκή ενδυνάμωση
- Στην αντιμετώπιση της σπαστικότητας
- Στην βελτίωση της φυσικής κατάστασης και την αντιμετώπιση της πρόωρης κόπωσης
- Στην επανεκπαίδευση εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων όπως το ντύσιμο, το χτένισμα, η καθημερινή υγιεινή
- Στην βελτίωση των νοητικών λειτουργιών
Botox
To botox έχει γίνει ιδιαίτερο γνωστό από την χρήση του στην αισθητική ιατρική. Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως οι περισσότεροι, είναι πως δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των νευρολογικών παθήσεων. Χορηγώντας το botox, η δραστική ουσία μεταφέρεται στη νευρομυϊκή σχισμή και περιορίζει την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης (διαμεσολαβητή επικοινωνίας νεύρου-μυός). Με τον τρόπο αυτό οι μυς που έχουν προσβληθεί από σπαστικότητα χαλαρώνουν, βελτιώνεται η λειτουργικότητα και προσφέρεται ανακούφιση.
