Εγκεφαλικό επεισόδιο και φυσικοθεραπεία

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μία από τις πιο συχνά εμφανιζόμενες επιπλοκές ανά τον κόσμο. Φέρει δραματικές συνέπειες στην καθημερινότητα τόσο του ίδιου του ασθενή όσο και των οικείων του. Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, όπου έχουμε απόφραξη εγκεφαλικού αγγείου και το αιμορραγικό, όπου έχουμε ρήξη εγκεφαλικού αγγείου.

Εγκεφαλικό επεισόδιο : γιατί συμβαίνει

Οι παράγοντες που θεωρούνται υπεύθυνοι και για τα δύο είδη εγκεφαλικού επεισοδίου είναι οι εξής

  • Αυξημένη αρτηριακή πίεση (υπέρταση)
  • Καρδιοαγγειακά νοσήματα
  • Παχυσαρκία
  • Λανθασμένες διατροφικές συνήθειες
  • Κάπνισμα
  • Παντελής απουσία σωματικής άσκησης

 

Εγκεφαλικό επεισόδιο : συνέπειες
Οι συνέπειες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή καθώς το σημείο που εντοπίζεται η εγκεφαλική βλάβη αλλά και η έκταση που αυτή καταλαμβάνει δεν είναι κοινή.

Οι συνήθεις συνέπειες του εγκεφαλικού επεισοδίου είναι :

  1. παράλυση ή μυϊκή αδυναμία στη μία πλευρά (ημιπληγία)
  2. μυϊκή δυσκαμψία
  3. επίπονοι μυϊκοί σπασμοί
  4. κόπωση
  5. δυσκολία στον έλεγχο των κινήσεων
  6. διαταραχές μνήμης
  7. προβλήματα έκφρασης και κατανόησης προφορικού λόγου
  8. κατάθλιψη ως συνέπεια των παραπάνω

Εγκεφαλικό επεισόδιο : ο καθοριστικός ρόλος της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση του ασθενή που έχει υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο κρίνεται επιβεβλημένη τόσο στο στάδιο της αρχικής  όσο και στο στάδιο της σχετικής ανάρρωσης. Καθοριστικό επίσης ρόλο έχει η επιλογή ενός έμπειρου φυσίατρου.

Ο φυσίατρος ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα με βάση  τις ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και τις δυνατότητες του κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψιν την ηλικία αλλά και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του, το οποίο  θα εφαρμόζεται είτε σε εβδομαδιαία είτε σε καθημερινή βάση.

Στόχος της φυσικοθεραπείας αρχικά είναι να εμποδίσει τη μυϊκή ατροφία και να συμβάλλει το να μη δημιουργηθούν κατακλίσεις. Απώτερος στόχος είναι να εκπαιδεύσει τον ασθενή στο να έχει την κατάλληλη καθιστή θέση που δεν επιβαρύνει τη σπονδυλική του στήλη, να μπορέσει να αποκαταστήσει τη βάδιση και να βελτιώσει τη ψυχολογία του κάνοντάς τον πάλι λειτουργικό.